تأثیر یک دوره تمرین استقامتی سه‌هفته‌ای |
بر سطوح گرلین بافتی و پلاسمایی |
رت‌های نژاد ویستار |
|
|
|
|
|
«گرلین پپتیدی» اشتهاآور و مترشحه از معده است.
هدف از تحقیق حاضر، بررسی تأثیر سه‌هفته تمرین استقامتی بر «گرلین پلاسما» و معده و هم‌چنین هورمون‌های کورتیزول و رشد و نیز وزن رت‌های نژاد ویستار است.
به این منظور، بیست رت نر نژاد ویستار (14 الی 16 هفته‌ای) به‌طور تصادفی به دو گروه کنترل (با فراوانی 10 نفر = n) و تجربی (با فراوانی 10 = n) تقسیم شدند.
گروه تجربی با سرعت 25 متر بر دقیقه،60 دقیقه، 5 روز در هفته و به‌مدت 3 هفته روی تردمیل دویدند.
48 ساعت پس از آخرین مرحله‌ی تمرین، رت‌ها در شرایط سیری، بی‌هوش شدند و بافت‌های آن‌ها جدا شد.
از آزمون t مستقل برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
در گروه تجربی سطوح «گرلین پلاسما» و معده و وزن کم‌تر و مقدار کورتیزول بیش‌تر از گروه کنترل بود (P بزرگ‌تر از پنج‌صدم).
احتمالاً تغییرات هورمونی هنگام ورزش بر سازگاری گرلین مؤثر است.
علاقه‌مندان برای مشاهده‌ی مقاله می‌توانند به نشانی ذیل مراجعه فرمایند:
|
|
|